Andrzej Sapkowski – następca Tolkiena?

Potrzebujesz ok. 3 min. aby przeczytać ten wpis

Andrzej Sapkowski to jeden z najsłynniejszych współczesnych polskich pisarzy i twórca siedmiotomowej sagi o wiedźminie Geralcie z Rivii, będącej podstawą popularnej serii gier wideo i serialu Netflix.

Zanim został pisarzem

Autor „Wiedźmina” urodził się w Łodzi 21 czerwca 1948 roku. Po ukończeniu Wydziału Handlu Zagranicznego Instytutu Łódzkiego w 1972 roku dołączył do firmy Skórimpex, która dostarczała futra na Zachód. Wybitne zdolności językowe i częste wyjazdy zagraniczne pozwoliły Sapkowskiemu opanować kilka języków obcych, w tym rosyjski, niemiecki, angielski i czeski. Ponadto pisarz nabył niezwykłe hobby: podczas gdy jego koledzy przewozili do PRL-u deficytowy sprzęt AGD, RTV, buty i ubrania prestiżowych europejskich marek, on kupował paczki książek – przede wszystkim anglo-amerykańskiego science fiction. Wśród tych zakupów znalazło się również miejsce na wielotomowe epopeje fantasy, jednak pisarz znacznie częściej czytał „klasyczne” science fiction.

Początek kariery i narodziny wiedźmina

Pierwszą oficjalną publikacją Sapkowskiego było tłumaczenie opowiadania Cyrila Kornblata „Słowa guru”, opublikowane w połowie lat 80. na łamach pisma „Fantastyka”. W tym samym miesięczniku w 1986 roku ukazało się debiutanckie opowiadanie Sapkowskiego „Wiedźmin”. W jednym ze swoich wczesnych wywiadów pisarz mówił, że chciał opowiadaniem sprawić przyjemność synowi, który był stałym czytelnikiem pisma.

Historia o Geralcie stała się hitem, a wydawcy natychmiast zażądali kontynuacji. W kolejnych latach powstał więc tuzin opowiadań, które złożyły się na pierwsze dwa tomy sagi o wiedźminie: „Ostatnie życzenie” i „Miecz przeznaczenia”. W sumie seria obejmuje siedem książek – ostatnia z nich, „Pani Jeziora”, została wydana w języku polskim w 1999 roku.

Inne dzieła

Przed ukończeniem „Wiedźmina” Sapkowski zaczął zbierać materiały do ​​swojego kolejnego cyklu, sagi Reynevana, obejmującego trzy powieści. Akcja trylogii toczy się w Europie w pierwszej połowie XV wieku podczas powstania husyckiego. Sam autor określił gatunek powieści jako awanturniczy, historyczno-fikcyjny. Nieprzypadkowo też część „Narrenturm” (tłumaczona jako ‘Wieża Błaznów’) została uhonorowana Nagrodą Janusza Zajdla, a tom „Lux perpetua” – nagrodą SFinks dla najlepszych polskich powieści fantasy 2002 i 2006 roku.

Na tym zakończył się aktywny etap w twórczości Andrzeja Sapkowskiego. W ciągu następnych 15 lat polski klasyk napisał tylko jedną powieść, niezależny od fabuły sequel „Wiedźmina”, „Sezon burz” – książka powstała pod presją wydawców. Ukazała się w 2013 roku i została dość chłodno przyjęta przez czytelników. Ponadto w 2009 roku Sapkowski wydał niemal realistyczną powieść „Żmija” poświęconą dziwnym wydarzeniom w Afganistanie w latach 80., której bohaterem był Pavel Levart, sowiecki żołnierz o polskich korzeniach.

Miejsce Sapkowskiego we współczesnej fantastyce

Seria o wiedźminie do dziś jest jedną z najlepszych polskich historii fantasy, a dzięki grom i serialowi zyskała rzesze fanów na całym świecie. Wkład Sapkowskiego w rozwój literatury fantastycznej nie tylko na gruncie rodzimym jest porównywalny z osiągnięciami Tolkiena – nie bez powodu często porównuje się obu tych autorów. Stworzyli ogromne światy ze swoją historią, kulturą i językami, dużo czerpali z mitologii i folkloru różnych krajów. W efekcie powstali bohaterowie kultowi, którzy w kanonie fantastyki zajmują szczególne miejsce, a same dzieła mają ogromny potencjał jako materiał źródłowy dla seriali, filmów, animacji, gier czy komiksów.

Zdj. główne: Sara The Freak/unsplash.com

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*